
|
|
Jednym z elementów kształcenia obcojęzycznego jest rozwijanie wypowiedzi ustnej, która powinna charakteryzować się autentycznością i spontanicznością, wyrażając jednocześnie tożsamość osoby wypowiadającej się. Celom tym przyświecało poruszane w książce zagadnienie użycia w nauczaniu języka francuskiego różnorodnych dzieł malarstwa, które miały zachęcać uczących się do twórczej i osobistej interpretacji oraz do wyrażania własnych odczuć, przekonań i wrażeń. Autor zauważył, iż dzieła malarskie silnie oddziaływają na kreatywność i wyobraźnię, pobudzając jednocześnie osobistą intencję komunikacyjną, rozpatrywaną tu z perspektywy wypowiedzi obcojęzycznej. Przedstawił równocześnie dydaktyczne wykorzystanie malarstwa oraz dokonał krytycznej analizy różnorodnych praktyk dydaktycznych opartych na obrazie proponując własną metodologię pracy w formie treningu kreatywności stymulowanego za pomocą dzieł sztuki.
|