EN
FR
IT
PL
ES
Z dumą informujemy, że prof. Justyna Łukaszewicz została laureatką VIII edycji Nagrody Literackiej im. Leopolda Staffa za książkę Włosko-polskie pogranicze literackie za panowania Stanisława Augusta (Universitas 2021).
Nagroda Literacka im. Leopolda Staffa powstała w 2015 roku z inicjatywy Jarosława Mikołajewskiego, italianisty, tłumacza, poety i publicysty. W skład Kapituły weszli uznani znawcy włoskiej literatury, kultury i sztuki. Do zorganizowania konkursu zostali zaproszeni Magdalena i Marcin Ujmowie, właściciele restauracji Antich’ Caffè. W roku 2019 oficjalny patronat nad przedsięwzięciem objął magazyn śródziemnomorski Lente.
Logo oraz plakietę Nagrody zaprojektowali Stasys Eidrigevičius oraz Sebastian Kudas i Joanna Rusinek.
Wydarzeniu patronuje Leopold Staff, który był nie tylko wielkim poetą, ale także znakomitym tłumaczem zafascynowanym kulturą śródziemnomorską. Nagroda jego imienia jest przyznawana corocznie za wybitne osiągnięcia naukowe, translatorskie i popularyzatorskie związane z kulturą włoską. W ocenie Kapituły brane są pod uwagę istotne walory poznawcze twórczości nominowanych autorów, a także oryginalność opinii, precyzja myśli i piękno słowa.
W swojej laudacji dla Justyny Łukaszewicz Jolanta Dygul napisała:
Profesor Justyna Łukaszewicz, kierownik Zakładu Italianistyki w Instytucie Filologii Romańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, od lat bada relacje włosko-polskie i francusko-polskie w dziedzinie dramatu i teatru w XVIII wieku, o czym świadczą jej dwie wcześniejsze monografie (Carlo Goldoni w polskim Oświeceniu, 1997; Dramaty Franciszka Zabłockiego jako przekłady i adaptacje, 2006). W nagrodzonej książce badaczka rozszerzyła pole swoich zainteresowań, analizując świadectwa polsko-włoskich relacji kulturowych za panowania ostatniego króla Polski. Pod lupę wzięła więc tłumaczenia librett, powieści, ale także niezwykle ważnych traktatów prawniczo-filozoficznych, co daje nam kompleksowy obraz obecności włoskiej kultury literackiej w Polsce stanisławowskiej, pozwala także na zbadanie różnych strategii w praktyce tłumaczeniowej tego okresu.
Justyna Łukaszewicz lubi podróżować i w książce tej zabiera nas w podróż, w podróż do przeszłości. Możemy obserwować pracownię oświeceniowych tłumaczy, zaglądać do bibliotek czytelników z tamtych czasów, odkrywać misterne sieci powiązań kulturowych. Autorkę wyróżnia nie tylko wielka staranność i rzetelność, niezwykle istotne w pracy badawczej, ale także i nieukrywana pasja w dokumentowaniu włosko-polskich relacji.
Serdecznie gratulujemy!
