Przedmioty do wyboru dla studiów licencjackich
Nasza oferta przedmiotów do wyboru jest wspólna dla filologii francuskiej, filologii hiszpańskiej i italianistyki, czyli dla wszystkich kierunków studiów licencjackich prowadzonych w IFR. Student/studentka każdego z tych kierunków ma prawo zapisać się na dowolny przedmiot, o ile spełnia wskazane w jego sylabusie wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych.
Przedmioty do wyboru pozwalają naszym studentkom i studentom pogłębić wiedzę z dyscyplin kierunkowych (językoznawstwa i literaturoznawstwa) lub z dyscyplin im pokrewnych, a także doskonalić umiejętności rozwijane na przedmiotach kierunkowych. Wiedza i umiejętności zdobyte w ramach przedmiotów do wyboru umożliwiają interdyscyplinarne spojrzenie na praktykę i badania filologiczne, można też je wykorzystać przy opisie i analizie wybranych zjawisk językowych, literackich czy translatorskich.
W nawiasie wskazano język wykładowy oraz minimalny poziom jego znajomości konieczny do udziału w zajęciach.
Arcydzieła sztuki włoskiej (polski, B1)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zdobycie wiedzy na temat najważniejszych dzieł sztuki włoskiej oraz zespołów urbanistycznych od VI do XX w. w oparciu o listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Poznanie arcydzieł sztuki włoskiej jako elementu uzupełniającego wiedzę o literaturze włoskiej.
Wykształcenie poczucia odpowiedzialności za włoskie i europejskie dziedzictwo kulturalne i artystyczne.
Treści programowe:
– dzieła sztuki okresu średniowiecza (sztuka bizantyjska, romanizm, gotyk);
– arcydzieła renesansu, manieryzmu i baroku;
– dzieła powstałe w XIX i XX w.
Fleksja werbalna (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zajęcia z Fleksji werbalnej mają na celu doskonalenie kompetencji językowych w zakresie podsystemu gramatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem odmiany czasownika: zarówno w odniesieniu do form fleksyjnych, jak i ich użycia oraz pełnionych przez nie funkcji językowych. Wskazują na możliwości wyboru wśród różnych form w zakresie synonimii składniowej. Kolejnym celem jest zachęcenie studentów do dokonywania analizy porównawczej pomiędzy strukturami języków hiszpańskiego i polskiego, celem świadomego wykorzystywania transferu pozytywnego przy jednoczesnym unikaniu interferencji.
Treści programowe:
Zgłębienie i praktyczne wykorzystanie struktur gramatycznych, ze szczególnym uwzględnieniem form czasownika – zarówno w odniesieniu do form fleksyjnych, jak i ich użycia oraz pełnionych przez nie funkcji językowych.
Przegląd hiszpańskich czasów, trybów, stron i aspektów, a także rekcji przyimkowej czasownika, połączony z analizą porównawczą pomiędzy strukturami języka hiszpańskiego i polskiego, w celu świadomego wykorzystywania transferu pozytywnego, przy jednoczesnym unikaniu interferencji skutkujących błędami typowymi dla użytkownika polskojęzycznego.
Francuska literatura najnowsza (francuski, B1+/B2)
Język wykładowy: francuski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B1+/B2 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zaznajomienie studentów z wybranym zagadnieniem najnowszej literatury francuskiej lub francuskojęzycznej przełomu XX i XXI wieku; kształcenie umiejętności jej rozumienia, interpretowania i krytycznego komentowania z wykorzystaniem wiadomości historycznoliterackich; kształcenie umiejętności poszukiwania potrzebnych informacji w odpowiednich źródłach (np. w podręcznikach, monografiach, encyklopediach).
Treści programowe:
Szczegółowy program zajęć każdorazowo określa prowadzący. Zajęcia mają charakter monograficzny.
Francuskie idiomy i kolokwializmy (francuski, B1)
Język wykładowy: francuski/polski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zajęcia Francuskie idiomy i kolokwializmy kierowane są do studentów zainteresowanych poszerzeniem znajomości języka ogólnego o odmianę kolokwialną oraz o zwroty idiomatyczne. Dzięki znajomości wariantu potocznego studenci będą mogli uczestniczyć w rozmowach w nowych rolach i sytuacjach komunikacyjnych, poszerzając tym samym zasób słownictwa. Znajomość francuskich idiomów rozbudowuje ponadto kompetencję socjokulturową.
Treści programowe:
Idiomy oraz kolokwializmy związane z następującą tematyką: relacje międzyludzkie; rodzina; edukacja i praca; emocje i reakcje; zdrowie; imprezy i życie towarzyskie; gastronomia; zwierzęta; liczby i kolory; ciało.
Gramatyka kontrastywna dla tłumaczy (francuski, B2; polski, B2)
Język wykładowy: francuski, polski
Rok studiów: III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B2, znajomość języka polskiego na poziomie minimum B2.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z wybranymi różnicami gramatycznymi między językami francuskim i polskim, istotnymi z punktu widzenia praktyki przekładowej.
Treści programowe:
Podstawowe różnice gramatyczne między językiem francuskim i polskim, na przykład:
– dotyczące grupy nominalnej (np. kategoria określoności);
– dotyczące grupy werbalnej (np. podstawowe różnice w systemie czasów w języku francuskim i polskim, aspekt w obydwu językach, tryby);
– dotyczące wybranych zagadnień składniowych (np. szyk wyrazów w zdaniu, zdania bezpodmiotowe, użycie strony biernej, użycie zdań względnych, różnice w systemach przyimkowych obydwu języków, konstrukcje z czasownikami percepcyjnymi).
Historia kina hiszpańskiego 1 (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z historią kina hiszpańskiego od jego początków (1896) do końca lat 50. XX wieku.
Rozwijanie umiejętności analizy i interpretacji filmu.
Treści programowe:
Kino nieme (Salida de la misa de doce en la iglesia del Pilar de Zaragoza (1896),Eduardo Gimeno; Riña en un café (1897), Fructuós Gelabert; El hotel eléctrico (1905),Segundo de Chomón; Un perro andaluz (1929), Luis Buñuel; La aldea maldita (1930), Florián Rey).
Kinematografia lat trzydziestych (Las Hurdes. Tierra sin pan (1932), Luis Buñuel; Aurora de esperanza (1936), Antonio Sau Olite; Barrios bajos (1937), Pedro Puche; La verbena de la Paloma (1935), Benito Perojo; Nobleza baturra (1936), Florián Rey.
Hiszpańska wojna domowa i okres powojenny (Carmen de la Triana (1938), Florián Rey; Raza (1941), José Luis Sáenz de Heredia; La aldea maldita (1942), Florián Rey; Rojo y negro (1942), Carlos Arévalo; El clavo (1944), Rafael Gil). Lata pięćdziesiąte: Surcos (1951), J.A. Nieves Conde; Bienvenido Mister Marshall (1952), L. Berlanga; La muerte de un ciclista (1955) J.A. Bardem.
.
Historia kina hiszpańskiego 2 (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów ze współczesną, hiszpańską kinematografią (od lat 60. do końca lat 80. XX wieku).
Rozwijanie umiejętności analizy i interpretacji filmu.
Treści programowe:
1. Kinematografia lat sześćdziesiątych Viridiana (1961, L. Buñuel); El verdugo (1964, L. García Berlanga); El extraño viaje (1964, F. Fernán Gómez).
2. Kinematografia lat siedemdziesiątych Cría cuervos (1975, C. Saura); Un hombre llamado flor de otoño (1978, P. Olea); El crimen de Cuenca (1979, P. Miró).
3. Kinematografia lat osiemdziesiątych: El sur (1983, V. Erice), Los santos inocentes (1984, M. Camus), Mujeres al borde de un ataque de nervios (1987, P. Almodóvar); Amanece que no es poco (1988, J.L. Cuerda).
.
Historia sztuki włoskiej (polski, B1)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
1. Zdobycie orientacji w dziejach sztuki włoskiej od VI do XX w. jako ważnym składniku kultury europejskiej poprzez poznanie periodyzacji oraz wybranych dzieł i zjawisk w architekturze, malarstwie i rzeźbie włoskiej w ich kontekście kulturowym.
2. Poznanie wybranych problemów teorii sztuki w oparciu o teksty literackie.
Treści programowe:
1. Średniowiecze: tradycja późnorzymska i bizantyjska; architektura, rzeźba i malarstwo romańskie i gotyckie; protorenesans Giotta;
2. Renesans i manieryzm: rola Florencji, Rzymu i Wenecji; mecenat artystyczny; malarstwo XV i XVI w. (Masaccio, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rafael, Tycjan); rzeźba (Ghiberti, Donatello, Michał Anioł, Giambologna); architektura (Brunelleschi, Alberti, Bramante, Palladio, Vignola); rozwój teorii sztuki i historiografii artystycznej (Vasari);
3. Barok w Rzymie i Piemoncie – architektura (Maderna, Bernini, Borromini, Guarini, Juvarra), rzeźba (Bernini, Algardi) i malarstwo (Caravaggio, Reni, Pozzo, Guardi);
4. Sztuka klasycyzmu i XIX w.;
5. Sztuka XX wieku – modernizm, futuryzm, faszyzm;
6. Rola sztuki włoskiej w ukształtowaniu kultury europejskiej.
.
.
Hiszpańska droga do demokracji (hiszpański, B1/B2)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1/B2 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie z hiszpańską drogą do przemian demokratycznych, które nastąpiły po śmierci generała Franco w 1975 roku, w szczególności z najbardziej sztandarowymi zjawiskami z życia politycznego, społecznego, kulturalnego i ekonomicznego współczesnej Hiszpanii.
Wskazanie ich źródeł historycznych oraz odbicia w szeroko pojmowanej kulturze (literatura, kino, muzyka itd.).
Treści programowe:
– ewolucja i powolny rozkład systemu frankistowskiego;
– śmierć generała Franco i przemiany demokratyczne;
– migracje: emigracja i tzw. éxodo rural, odbicie obu zjawisk w kulturze;
– migracje: imigracja, postać imigranta w kulturze hiszpańskiej;
– nacjonalizmy, regionalizmy i dążenia niepodległościowe: Katalonia: korzenie, podstawy prawne, założyciele i najważniejsze postaci, stan aktualny i nurt kulturalny;
– nacjonalizmy, regionalizmy i dążenia niepodległościowe: Galicja: korzenie, podstawy prawne, założyciele i najważniejsze postaci, stan aktualny i nurt kulturalny;
– nacjonalizmy, regionalizmy i dążenia niepodległościowe: Kraj Basków: korzenie, podstawy prawne, założyciele i najważniejsze postaci, stan aktualny, problem terroryzmu i nurt kulturalny;
– rynek pracy w Hiszpanii i jego przemiany w XX i XXI wieku;
– turystyka i jej rola dla hiszpańskiej gospodarki. Ewolucja oferty turystycznej;
– rola kobiety w hiszpańskim społeczeństwie: od czasów frankistowskich po parytet i ruchy feministyczne;
– religia: związki Państwa i Kościoła, podstawy prawne, Opus Dei, punkty zapalne;
– transgresja: od cenzury polityczno-obyczajowej czasów frankizmu po madrycką Movidę;
– hiszpańska młodzież: frankistowska propozycja dla młodzieży, czasy buntu i eksperymentów, fracaso escolar, zjawisko pasotismo, kultura botellonu;
– boom budowlany: spekulacyjna bańka rynku nieruchomości i jej konsekwencje.
Hiszpańska wojna domowa (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie z wydarzeniami poprzedzającymi hiszpańską wojną domową i usytuowanie ich w szerszym kontekście społeczno-politycznym społeczeństwa hiszpańskiego lat 30. XX wieku, reform okresu Drugiej Republiki i burzliwej historii zakończonej zamachem stanu z lipca 1936 roku. Przestawienie przebiegu operacji wojennych, ewolucji obu stron konfliktu, zaangażowania sił międzynarodowych oraz jego wpływu na przebieg wojny. Omówienie kontekstu kulturalnego wydarzeń lat 30. XX wieku. Analiza krótko- i długofalowych skutków wojny domowej dla historii XX-wiecznej Hiszpanii.
Treści programowe:
– Druga Republika (1931);
– przyczyny upadku Republiki. Reformy i polaryzacja środowisk politycznych;
– lipiec 1936 roku: od zamachu stanu po wojnę i rewolucję;
– obóz republikański: przywrócenie władzy Państwa;
– obóz nacjonalistów: wprowadzenie Państwa autorytarnego;
– międzynarodowy wymiar konfliktu: Hitler vs. Stalin;
– sztuka, literatura i zaangażowanie w politykę;
– przebieg konfliktu zbrojnego i klęska Republiki;
– społeczne i polityczne skutki hiszpańskiej wojny domowej;
– wojna domowa i pamięć we współczesnej Hiszpanii.
Hiszpańskie idiomy i kolokwializmy (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański/polski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zajęcia Hiszpańskie idiomy i kolokwializmy kierowane są do studentów zainteresowanych poszerzeniem znajomości języka ogólnego o odmianę kolokwialną oraz o zwroty idiomatyczne. Dzięki znajomości wariantu potocznego studenci będą mogli uczestniczyć w rozmowach w nowych rolach i sytuacjach komunikacyjnych, zwiększając tym samym zasób słownictwa. Znajomość hiszpańskich idiomów rozbudowuje ponadto kompetencję socjokulturową.
Treści programowe:
Idiomy oraz kolokwializmy związane z następującą tematyką: relacje międzyludzkie; rodzina; edukacja i praca; emocje i reakcje; zdrowie; imprezy i życie towarzyskie; gastronomia; zwierzęta; liczby i kolory; ciało.
Język a kultura (polski, B1)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I lub II
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Celem przedmiotu jest poszerzenie świadomości różnic międzykulturowych wśród studentów poprzez zaznajomienie ich z podstawowymi szkołami badawczymi w obrębie językoznawstwa kulturowego (NSM, JOS), oraz stosowanymi w nich terminami i metodami badawczymi, na przykładzie zachowań dyskursywnych przedstawicieli różnych lingwakultur.
Treści programowe:
1. Co to jest hipoteza Sapira-Whorfa i dlaczego nie należy się jej bać?
2. Lingwistyka kulturowa w Polsce i na świecie.
3. Badania etnolingwistów lubelskich: od języka folkloru do wartości paneuropejskich.
4. Lingua mentalis, czyli język myśli.
5. NSM: atomy i cząsteczki.
6. NSM: eksplikacja i parafraza.
7. NSM: skrypty kulturowe.
8. Czym różnią się Hiszpanie od Portugalczyków i czy to takie ważne?
9. Jak wzdychamy w różnych kulturach.
10. Angielska rezerwa i polska serdeczność.
11. Polski skrypt narzekania.
12. Miłość, ból, przeznaczenie: gdzie szukać portugalskich kulturemów?
13. Czy uśmiech to zawsze dobry znak? Kilka słów o języku gestów.
Język hiszpański w dialogu 1 (hiszpański, A2/B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: I lub II
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum A2/B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zajęcia Język hiszpański w dialogu 1 kierowane są do studentów posiadających kompetencje komunikacyjne na poziomie A2/B1 i pragnących rozwijać i doskonalić umiejętności w zakresie wypowiedzi ustnej oraz interakcji ustnej.
Język hiszpański w dialogu 1 ćwiczy nie tylko umiejętność wypowiedzi i wymiany poglądów w obrębie zagadnień wyznaczanych przez katalog tematyczny dla poziomu B1 wg ESOKJ, ale również sprzyja doskonaleniu strategii podporządkowanych funkcjom językowym właściwym dla tego poziomu (tj. wyrażanie opinii, udzielanie rad, prośba o informację itp.).
Treści programowe:
Szczegółowa lista tematów dostosowywana każdorazowo do zainteresowań uczestników zajęć.
Przykładowe tematy: rodzina, problemy rodzinne i sposoby ich rozwiązywania; podróże; praca, warunki pracy, nowe zawody; gastronomia, gotowanie, tradycyjne potrawy, restauracje; sztuka; zdrowie, choroby i dolegliwości, ochrona zdrowia; moda i uroda; środki transportu; ochrona środowiska, prawa zwierząt; nowe sposoby komunikacji i problemy z nimi związane; aktualne problemy społeczne; sport i rekreacja; obowiązek szkolny.
Język hiszpański w dialogu 2 (hiszpański, B1/B2)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1/B2 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zajęcia Język hiszpański w dialogu 2 kierowane są do studentów zdobywających poziom samodzielności lub poziom kompetentnego posługiwania się językiem według ESOKJ i mają na celu w szczególności rozwój i doskonalenie tej samodzielności w zakresie wypowiedzi ustnej oraz interakcji ustnej.
.Język hiszpański w dialogu 2 ćwiczy nie tylko umiejętność wypowiedzi i wymiany poglądów w obrębie zagadnień wyznaczanych przez katalog tematyczny dla poziomu B1/B2 ESOKJ, ale również sprzyja doskonaleniu strategii podporządkowanych funkcjom językowym właściwych dla tego poziomu (tj. argumentacja, udzielanie rad, perswazja, itp.).
Treści programowe:
Szczegółowa lista tematów dostosowywana każdorazowo do zainteresowań uczestników zajęć.
Przykładowe tematy: zmiana modelu rodziny, rodzina patchworkowa, alternatywne modele rodziny, podział ról, przemoc w rodzinie; sposoby podróżowania, pamiątki z wakacji, wpływ turystyki na dane miejsce; ekonomia i praca, warunki pracy, nowe i wymierające zawody; gastronomia, gotowanie, tradycyjne potrawy, fast foody, zaburzenia odżywiania; sztuka współczesna i sztuka masowa; zdrowie, choroby i dolegliwości, ochrona zdrowia, dieta, używki, medycyna alternatywna, kontrowersyjne terapie; uroda, standardy piękna, poprawianie natury; zanieczyszczenia, ochrona środowiska, recycling, alternatywne źródła energii, filozofia zero waste; nowe sposoby komunikacji i udostępniania informacji, wolność słowa, cenzura, piractwo; religie, wierzenia; problemy społeczne, prawa człowieka, migracje, dyskryminacja, rasizm; natura, prawa zwierząt, ogrody zoologiczne, gatunki niebezpieczne; sport, widowiska sportowe, ikony sportu, przemoc, sport a polityka, doping; edukacja, obowiązek szkolny, popularność kierunków studiów, metody nauczania.
Językoznawstwo francuskie (polski, B1; francuski, B1)
Język wykładowy: polski, francuski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– zaliczenie przedmiotu Językoznawstwo 1 i Językoznawstwo 2,
– znajomość języków polskiego i francuskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z teoriami wybranych językoznawców francuskich.
Treści programowe:
Wybrane podejścia badawcze językoznawców francuskich, jak np.: psychomechanika językowa Guillaume’a; składnia zależnościowa Tesnière’a; funkcjonalizm Martineta; semantyka Pottiera; leksyka-gramatyka Grossa; językoznawstwo wypowiadania, w tym teoria dyskursu (np. Authier-Revuz, Benveniste, Culioli, Ducrot, Kerbrat-Orecchioni, Maingueneau, Rastier); lingwistyka tekstu (np. Adam, Combettes, Charolles); semantyka prototypu Kleibera.
Kino włoskie (włoski, B1)
Język wykładowy: włoski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka włoskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zdobycie podstawowej wiedzy o głównych nurtach i twórcach kina włoskiego.
Treści programowe:
1. Włoskie gatunki filmowe (neorealismo, commedia all’italiana, cinema d’autore, spaghetti western, giallo/horror).
2. Neorealismo. Jeden film do wyboru: Roma città aperta (R. Rossellini); Ladri di biciclette (V. De Sica); Umberto D. (V. De Sica); La terra trema (L. Visconti).
3. Commedia all’italiana. Dwa filmy do wyboru: Divorzio all’italiana (P. Germi); Parenti serpenti (M. Monicelli);Non ci resta che piangere (R. Benigni – M. Troisi); Bianco, rosso e Verdone (C. Verdone).
4. Cinema d’autore. Dwa filmy do wyboru: Una pura formalità; Nuovo cinema Paradiso (G. Tornatore); La grande abbuffata (M. Ferreri); Habemus papam; La stanza del figlio (N. Moretti); Amarcord; La dolce vita (F. Fellini); Meditarreneo (G. Salvadores); La grande bellezza (P. Sorrentino).
5. Spaghetti western. Jeden film do wyboru: Il buono, il brutto, il cattivo (S. Leone); Django (S. Corbucci).
6. Giallo/horror. Jeden film do wyboru: Profondo Rosso; Quattro mosche di velluto grigio (D. Argento); La casa dalle finestre che ridono (P. Avati).
7. Filmy wybrane przez studentów: neorealismo.
8. Filmy wybrane przez studentów: commedia all’italiana.
9. Filmy wybrane przez studentów: commedia all’italiana.
10. Filmy wybrane przez studentów: cinema d’autore.
11. Filmy wybrane przez studentów: cinema d’autore.
12. Filmy wybrane przez studentów: spaghetti western.
13. Filmy wybrane przez studentów: giallo/horror.
Kultura języka polskiego (polski, C1)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie C1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami kultury języka oraz zasadami umożliwiającymi praktyczną działalność normatywną, służącą rozwijaniu umiejętności poprawnego i skutecznego używania polszczyzny.
Kształcenie u studentów następujących umiejętności:
1. typologizacji błędów i ich rzetelnej korekty zgodnie z kryteriami poprawności językowej;
2. stosowania poprawnej polszczyzny w zakresie wymowy, ortografii, interpunkcji, leksyki, słowotwórstwa, fleksji i składni;
3. samodzielnego korzystania z opracowań o charakterze deskryptywno-preskryptywnym (poradników językowych, elektronicznych korpusów językowych, współczesnych słowników języka polskiego) oraz źródeł o charakterze naukowym z zakresu językoznawstwa normatywnego.
Treści programowe:
1. Podstawowe pojęcia: system, uzus, norma i jej kodyfikacja, kryteria poprawności językowej i komunikacyjnej, innowacja językowa, hiperpoprawność, sprawność językowa;
2. Poprawność językowa w zakresie:
– poprawności leksykalnej (naruszanie normy leksykalno-semantycznej, sposoby wzbogacania słownictwa, zapożyczenia i internacjonalizmy semantyczne, kolokacje, innowacje leksykalne i frazeologiczne);
– poprawności fonetycznej (poprawność i wariantywność wybranych zjawisk fonetycznych: zróżnicowanie normy fonetycznej, wymowa literowa głosek, mechanizmy zbytniego upraszczania grup spółgłoskowych; podstawy kultury żywego słowa);
– poprawności słowotwórczej (poprawność słowotwórcza nazw własnych i pospolitych, ocena poprawnościowa neologizmów słowotwórczych, zapożyczeń i neosemantyzmów);
– poprawności fleksyjnej (kulturowe uwarunkowania fleksji, odmiana rodzimych i obcych nazw osobowych, m.in. francuskich, oraz nazw miejscowych, wariantywność normy w zakresie wybranych paradygmatów fleksyjnych rzeczowników i przymiotników);
– poprawności składniowej;
– poprawności ortograficznej i interpunkcyjnej (użycie wielkiej albo małej litery, pisownia łączna lub rozdzielna, pisownia wyrazów zapożyczonych, zasady polskiej interpunkcji);
3. Podstawy stylistyki (etyka i estetyka słowa, grzeczność językowa);
4. Podstawy leksykografii (praca warsztatowa kształcąca umiejętne korzystanie ze współczesnych słowników ogólnych i poprawnościowych w wersji tradycyjnej i elektronicznej).
.
Kultura Włoch – warsztaty teatralne (włoski)
Język wykładowy: włoski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: warsztaty, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka włoskiego na poziomie pozwalającym na czynny udział w warsztatach.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Rozwinięcie kompetencji językowych, pragmatycznych i kulturowych poprzez ekspresję artystyczną w języku włoskim.
Treści programowe:
Przygotowanie i wystawienie spektaklu teatralnego.
Praca nad/z tekstem literackim i użytkowym (wybór tekstu, analiza/redakcja/opracowywanie tekstu, np. skracanie utworu na potrzeby przedstawienia, kreatywne pisanie), działania artystyczne (plastyczne, muzyczne – np. przygotowywanie kostiumów i dekoracji czy oprawy muzycznej), ćwiczenie kompetencji językowych w zakresie języka włoskiego (słownictwo, wymowa, intonacja…) i dykcji oraz próby teatralne i prace organizacyjne ukierunkowane na osiągnięcie efektu końcowego w postaci przedstawienia teatralnego…
Laboratorium tekstów kultury (hiszpański, B1 lub polski, B1)
Język wykładowy: hiszpański/polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 15 godzin, 2 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego lub polskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy studentów dotyczącej funkcjonowania różnych instytucji kultury, kształtowanie ich kompetencji społecznych w zakresie poszanowania, dbania i propagowania dziedzictwa kulturowego, jak również budowanie świadomości na temat znaczenia kultury dla współczesnego człowieka.
Zajęcia będę współprowadzone przez koordynatora instytutowego oraz przedstawiciela określonej instytucji kultury (teatru, opery, zespołu chóralnego, muzeum, domu kultury, galerii sztuki, ośrodka badań i dokumentacji).
Jeden cykl piętnastogodzinny będzie przeznaczony na zapoznanie studentów wyłącznie z jednym specjalistą, z jego pracą oraz działalnością instytucji kultury, z którą jest związany.
Treści programowe:
Wybrane zagadnienia dotyczące organizowania i prowadzenia działalności kulturalnej w Polsce i/lub Hiszpanii.
Pozostałe treści zajęć precyzować będzie każdorazowo program opracowywany przez prowadzących oraz koordynatora i prezentowany studentom podczas zapisów na przedmioty wybierane.
Leksyka: synonimy, antonimy, kolokacje (hiszpański, A2/B1)
Język wykładowy: hiszpański z elementami polskiego
Rok studiów: I lub II
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum A2/B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Celem przedmiotu jest doskonalenie kompetencji leksykalnej poprzez zgłębienie podstawowych relacji istniejących pomiędzy jednostkami leksykalnymi takimi jak synonimia, antonimia, kolokacje, homonimia, polisemia itp., pracę z wybranymi mechanizmami słowotwórczymi wspomagającymi poszerzanie słownika oraz zaznajomienie z innymi zjawiskami leksykalnymi (barbaryzmy, eufemizmy, onomatopeje, peryfrazy) – ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania regionalnego i stylistycznego hiszpańszczyzny.
Treści programowe:
Szeroki zakres ćwiczeń leksykalnych ukazujący funkcjonowanie jednostek leksykalnych w szerszym kontekście, w szczególności poświęconych zjawiskom: homonimii; polisemii; synonimii; antonimii; gradacji semantycznej; kolokacjom; eufemizmom; wykrzyknikom i onomatopejom; peryfrazom; barbaryzmom; mechanizmom słowotwórczym; wariantom regionalnym i stylistycznym hiszpańszczyzny.
Lektura tekstu prasowego (francuski, B1)
Język wykładowy: francuski, z elementami polskiego
Rok studiów: I (ścieżka B), II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Rozwinięcie kompetencji językowych poprzez kształcenie umiejętności analizy tekstu prasowego.
Treści programowe:
– ćwiczenia praktyczne obejmujące rozumienie francuskojęzycznego prasowego tekstu pisanego;
– ćwiczenia praktyczne na podstawie nagrania wideo związanego z bieżącymi wydarzeniami obecnymi w mediach francuskich;
– tworzenie wypowiedzi ustnej (i/lub pisemnej) na podstawie samodzielnej lektury tekstu prasowego.
Literackie reprezentacje migracji z Ameryki Środkowej i Meksyku (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studenta ze zjawiskiem migracji w Ameryce Środkowej i Meksyku, jego obrazem literackim, a także z podstawowymi teoriami, pojęciami i terminami w języku hiszpańskim, związanymi z praktykami intertekstualnymi obecnymi w powieściach ukazujących tę rzeczywistość.
Treści programowe:
– podejście do „tekstu” – etymologia – przegląd analogii,
– przyczyny migracji: procesy historyczne i polityczne w regionie,
– historyczny przegląd powieści migracyjnej i powieści granicznej w regionie,
– granice w różnych wymiarach,
– kwestionowanie figury „geniusza”,
– estetyczny reżim sztuki w literaturze: przemoc(e) w literaturze i jej estetyczne traktowanie,
– podejście do koncepcji „inności” i „rasowości” w powieści migracyjnej,
– wykorzystanie odniesień literackich w powieści migracyjnej,
– wykorzystanie świadectwa w powieści migracyjnej,
– struktury interdyscyplinarne w tekście literackim,
– autonomia i „postautonomia” literatury,
– koncepcja pisania „en comunalidad” [wspólnie]: różne formy pisania zbiorowego,
– dialogi pomiędzy autorem a czytelnikiem pism ukazujących zjawisko migracji: etyczne zaangażowanie (lub brak) tej literatury wobec ofiar przemocy.
Literatura w muzyce od średniowiecza do XXI wieku (hiszpański, B1)
Język wykładowy: hiszpański z elementami polskiego
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
– Muzyczno-literacka „podróż w czasie” z uwzględnieniem kontekstu historyczno-kulturowego Hiszpanii.
– Pogłębienie wiedzy o literaturze hiszpańskiej i utrwalenie wiadomości na temat wcześniej poznanych gatunków literackich na przykładzie utworów muzycznych autorów hiszpańskich od średniowiecza do XXI wieku.
– Kształtowanie umiejętności analizy związków tekstu literackiego z muzyką w utworach muzycznych, ich interpretacji oraz formułowania własnej opinii.
– Kształtowanie poczucia estetyki na podstawie utworów o zróżnicowanej stylistyce.
Treści programowe:
Program obejmuje wielość gatunków literackich (jak m.in. jarchas, cantigas, villancicos…) i muzycznych (jak m.in. chorał wizygocki, pieśni, operę czy balet z elementami flamenco).
Średniowiecze: Codex Calixtinus, Cantigas de Santa María (Alfons X), Códice de las Huelgas.
Renesans: poezja Jana od Krzyża i Teresy od Jezusa a muzyka epoki, twórczość literacko-muzyczna Juana del Enzina.
Barok: twórczość Juana Hidalgo de Polanco i José Mariny a literatura epoki.
Klasycyzm: Padre Antonio Soler Villancicos.
XIX/XX wiek: Isaac Albéniz Pepita Jiménez (na podstawie powieści Juana Valery), Enrique Granados Canciones amatorias (słowa: Lope de Vega, Luis de Góngora), literackie inspiracje w muzyce Manuela de Falla (Miguel de Cervantes, Pedro Antonio de Alarcón, María de la O Lejárraga).
XX/XXI wiek: Federico Mompou La música callada, literackie inspiracje w muzyce Cristóbala Halfftera (Yosef al Katib, Jorge Manrique, Francisco de Quevedo, Miguel de Cervantes, Antonio Machado, F.G. Lorca i Miguel Hernández).
Nazwy żeńskie w języku polskim i francuskim (polski, B2; francuski, B1)
Język wykładowy: francuski, polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum B2 wg ESOKJ,
– znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
1. Zapoznanie z problematyką feminizacji języka, asymetrii rodzajowo-płciowych.
2. Zapoznanie z najnowszymi tendencjami w komunikacji językowej w zakresie eksplikacji żeńskości.
3. Przedstawienie zjawiska feminizacji językowej w szerszej niż filologiczna perspektywie.
Treści programowe:
1. Związki rodzaju gramatycznego z rodzajem naturalnym.
2. Lingwistyka płci w Polsce, we Francji i innych krajach frankofońskich – geneza, historia, obszar i metody badań, różnice rozwoju.
3. Wykładniki żeńskości w polszczyźnie i francuszczyźnie.
4. Polskie i francuskie definicje nazw żeńskich. Problemy terminologiczne: czym jest feminativum dla polskich badaczy, a czym dla francuskich? Na przykładzie struktur typu redaktor naczelna, un/une journaliste, pani doktor, madame le/la président(e).
5. Historia nazw żeńskich w Polsce i we Francji.
6. Uwikłania społeczno-kulturowe feminatywów w języku polskim. Argumenty zwolenników i przeciwników konsekwentnej feminizacji.
7. Uwikłania społeczno-kulturowe feminatywów w języku francuskim. Argumenty zwolenników i przeciwników konsekwentnej feminizacji.
8. Porównanie polityki językowej Polski i francuskiego obszaru językowego na przykładzie problemu feminizacji. Dokumenty normatywne, uchwały Rady Języka Polskiego i Akademii Francuskiej, komisje terminologiczne.
9. Feminatywa w leksykografii ogólnej i dwujęzycznej (pl-fr, fr-pl).
10. Nowe tendencje: écriture inclusive we Francji i jej polskie odpowiedniki.
11. Feminizacja i dyskurs równościowy w komunikacji urzędowej i tekstach użytkowych.
12. Feminizacja i dyskurs równościowy w komunikacji medialnej.
Podstawy edycji tekstu i wizualizacji danych (polski)
Przedmiot z dziedziny nauk społecznych
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 4 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z zasadami poprawnej edycji tekstów oraz tworzenia infografik w tekstach o charakterze akademickim i innych dokumentach. Zapoznanie z funkcjami programów do edycji plików tekstowych (MS Word) i przetwarzania danych (MS Excel).
Treści programowe:
1. Ogólne zasady poprawnej edycji tekstu, typografii i wizualizacji danych.
2. Poprawne formatowanie dokumentu.
3. Projektowanie dokumentów różnego typu.
4. Automatyczne tworzenie materiałów uzupełniających tekst główny (przypisy, spis treści, indeks itp.).
5. Tworzenie infografik (tabel, wykresów i in.) oraz ich formatowanie.
6. Praca w trybie recenzji.
Podstawy języka łacińskiego i kultury antycznej (polski)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: brak.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie z podstawowymi informacjami nt. języka łacińskiego oraz głównymi kategoriami gramatycznymi (części mowy, części zdania), fonetyką łacińską, podstawami systemu gramatycznego języka łacińskiego w stopniu umożliwiającym tłumaczenie prostych zdań i krótkich tekstów.
Zapoznanie z wybranymi sentencjami łacińskimi, skrótami i zwrotami używanymi w naukach humanistycznych.
Pokazanie wpływu języka łacińskiego na kształtowanie się wybranych języków nowożytnych. Przybliżenie antyku grecko-rzymskiego jako jednego z filarów kultury europejskiej.
Treści programowe:
Przedstawienie struktury gramatycznej języka łacińskiego.
Na podstawie podręcznika wprowadzenie stopniowo słownictwa i składni języka łacińskiego oraz wykorzystanie zdobytych umiejętności w tłumaczeniu preparowanych tekstów: alfabet, wymowa łacińska, iloczas, akcent; deklinacja I; czasownik sum, esse; orzeczenie czasownikowe i imienne; składnia prostego zdania łacińskiego; koniugacje 1-4 w trybie oznajmującym i rozkazującym czasu teraźniejszego w stronie czynnej (indicativus i imperativus praesentis activi); deklinacja II; przyimki z akuzatiwem (accusativus) i ablatiwem (ablativus); składnia ACI.
Tłumaczenie wybranych sentencji łacińskich uwzględniające kontekst ich powstania. W oparciu o podręcznik: przedstawienie wybranych zagadnień z kultury antycznej związanych z mitologią, literaturą, ustrojem państwa rzymskiego (od republiki do cesarstwa), życiem codziennym Rzymian.
Podstawy warsztatu nauczyciela języka francuskiego (francuski, B2)
Język wykładowy: francuski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B2 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Celem przedmiotu jest wyposażenie studentów w podstawową wiedzę i umiejętności niezbędne do nauczania języka francuskiego w kontekście pozaformalnym (korepetycje, prywatne szkoły językowe) na poziomie nie wyższym niż B1 oraz uświadomienie im konieczności i możliwości dalszego kształcenia się w zakresie dydaktyki nauczania języka francuskiego.
Treści programowe:
– Europejski System Opisu Kształcenia Językowego;
– podstawy podejścia komunikacyjnego i działaniowego w nauczaniu języków obcych; rola uczenia się języka w autonomii i w kontekstach nieformalnych;
– techniki pracy z uczniem prowadzące do nabywania kompetencji komunikacyjnej w języku francuskim w zakresie fonetyki, gramatyki, słownictwa i rozwijania wrażliwości interkulturowej;
– techniki pracy z uczniem w zakresie różnych działań językowych: mówienie – rozumienie tekstu ustnego – interakcja ustna, pisanie – rozumienie tekstu pisanego – interakcja pisemna.
Przekład literacki – lektura i praktyka (polski, C1; francuski, B2)
Język wykładowy: polski i francuski
Rok studiów: III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum C1,
– znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B2.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Wyposażenie w umiejętność interpretacji i komentowania wybranych zjawisk z dziedziny przekładu literackiego (na podstawie przekładów istniejących oraz własnych prób tłumaczenia).
Treści programowe:
1. Relacja przekład – oryginał
2. Rola kontekstu historycznego, socjoliterackiego i kulturowego przekładu
3. Lektura przekładu: tekstowe i paratekstowe wykładniki statusu tekstu jako tekstu przełożonego
4. Porównawcza lektura oryginału i przekładu:
4.1. Pojęcia strategii i technik przekładu
4.2. Rola przynależności gatunkowej przekładanego tekstu
4.3. Sposoby rozwiązania trudności wynikających z różnic międzyjęzykowych i ich skutki
4.4. Sposoby rozwiązania trudności wynikających z różnic międzykulturowych i ich skutki
4.5. Sposoby traktowania w przekładzie środków stylistycznych użytych w oryginale i ich skutki
5. Doświadczenie przekładu: własny przekład; uzasadnienie własnych decyzji dotyczących wybranych zjawisk występujących w oryginale
Regiony autonomiczne Hiszpanii (polski, B1)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
– zapoznanie studentów z podstawowymi elementami geografii i cywilizacji Hiszpanii (historia, sztuka, muzyka, folklor, etc.),
– rozwijanie umiejętności rozpoznawania podłoża społecznego, historycznego, politycznego i kulturowego różnych zjawisk artystycznych
Treści programowe:
– przedstawienie ogólnego szkicu geografii Półwyspu Iberyjskiego oraz podziału administracyjnego Hiszpanii;
– omówienie uwarunkowań historycznych oraz obecnej sytuacji politycznej, ekonomicznej i społecznej kraju;
– przedstawienie historii i kultury (literatura, sztuka, muzyka, architektura, tradycje, święta, instytucje kulturalne, dialekty i języki) siedemnastu wspólnot autonomicznych Hiszpanii.
Struktury gramatyczne w powieści „Don Quijote” Cervantesa (hiszpański, polski)
Język wykładowy: hiszpański/polski
Rok studiów: III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– zaliczony moduł Gramatyka opisowa języka hiszpańskiego w semestrze poprzedzającym,
– znajomość podstawowych narzędzi i metod opisu zjawisk językowych.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zaznajomienie studentów z podstawowymi metodami analizy składniowej powieści „Don Quijote”.
Przygotowanie do samodzielnej analizy tekstu na poziomie składni. Kształcenie umiejętności samodzielnej interpretacji zjawisk językowych.
Treści programowe:
Przypomnienie podstawowych pojęć z zakresu składni języka hiszpańskiego.
Części mowy a części zdania.
Zdanie proste i jego składniki.
Zdania złożone:
– zdania współrzędnie złożone: typy zdań i ich analiza,
– zdania podrzędnie złożone: zdania rzeczownikowe, zdania przymiotnikowe, zdania przysłówkowe.
Ćwiczenia polegające na analizie struktur języka hiszpańskiego w wybranych fragmentach powieści M. de Cervantesa „Don Quijote”.
Sztuka hiszpańska (polski)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie minimum B1.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zdobycie wiedzy na temat najważniejszych dzieł sztuki hiszpańskiej i ich oddziaływania na sztukę światową, zwłaszcza latynoamerykańską. Poznanie arcydzieł sztuki hiszpańskiej jako elementu uzupełniającego wiedzę o literaturze hiszpańskiej. Wykształcenie poczucia odpowiedzialności za hiszpańskie i światowe dziedzictwo kulturalne i artystyczne. Poznanie wybranych problemów teorii sztuki.
Treści programowe:
1. Starożytność: od prehistorii do sztuki Wizygotów.
2. Średniowiecze: od tradycji hispano-gotyckiej do stylu romańskiego; islam (od Kordowy do sztuki mudejar); gotyk.
3. Wiek XVI: gotyk i renesans.
4. Wiek XVII: klasycyzm i barok.
5. Wiek XVIII: pomiędzy tradycją i akademią.
6. Wiek XIX: romantyzm.
7. Sztuka XX wieku: do 1940, po 1940, po 1975.
8. Rola sztuki hiszpańskiej w ukształtowaniu kultury europejskiej, latynoamerykańskiej i światowej.
Sztuka kulinarna Włoch (włoski, polski)
Język wykładowy: włoski/polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka włoskiego na poziomie umożliwiającym udział w zajęciach.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zdobycie podstawowej wiedzy na temat kuchni poszczególnych regionów Włoch.
Poszerzenie słownictwa związanego z kuchnią.
Treści programowe:
Przedstawienie potraw i produktów charakterystycznych dla poszczególnych regionów Włoch oraz ich historia.
Oznaczenia DOC, DOP, IGP, IGT, STG oraz ich znaczenie.
Pierwsze włoskie książki kucharskie (La scienza in cucina e l’arte di mangiar bene di Pellegrino Artusi).
Krótkometrażowe filmy dokumentalne o sztuce kulinarnej Włoch (m.in. Le Nonne d’Italia in cucina oraz cykl Artusi Remix autorstwa Daniele De Michele „Donpasta”).
Teoria i historia literatury – wybrane aspekty (polski, C1; włoski, A2)
Język wykładowy: polski, włoski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum C1 wg ESOKJ,
– znajomość języka włoskiego na poziomie minimum A2 wg ESOKJ.
W przypadku tematu dotyczącego literatury łacińskiej renesansowych Włoch wymagana jest podstawowa znajomość języka łacińskiego.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
– wywołanie refleksji nad literaturą i dziełem literackim;
– zdobycie podstawowej wiedzy na temat wybranych kierunków badań literaturoznawczych;
lub
– zdobycie wiedzy na temat wybranego aspektu literatury włoskiej lub porównawczej.
Treści programowe:
A. Teoria literatury: Czym jest literatura? Definicje, cechy, funkcje literatury. Wyznaczniki literackości.
Wybrane teorie literatury, np. fenomenologia, psychoanaliza, formalizm amerykański (New Criticism), strukturalizm i poststrukturalizm, intertekstualność, komparatystyka, feminizm, gender i queer, badania kulturowe.
B. Historia literatury (włoskiej lub porównawczej): Lektura, analiza, interpretacja wybranych dzieł literackich lub ich fragmentów w kontekście kulturowym (np. Włoska literatura dziecięca – twórczość Bianki Pitzorno, Literatura łacińska renesansowych Włoch, Il Gattopardo Lampedusy w oryginale, polskich przekładach i adaptacji filmowej)
Terminologia z elementami leksykografii (polski, B2; romański, B1)
Język wykładowy: francuski i polski, hiszpański i polski lub włoski i polski
Rok studiów: II (ścieżka B) lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: warsztaty, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum B2 wg ESOKJ,
– znajomość języka romańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami i pojęciami z zakresu terminologii oraz z zasadami opracowywania list terminów i glosariuszy terminologicznych.
Wykształcenie umiejętności samodzielnego opracowania terminologicznego wybranych tekstów specjalistycznych i/lub opracowania haseł do dwu- lub wielojęzycznego glosariusza terminologicznego (np. w ramach realizacji projektu „Terminology without Borders”).
Treści programowe:
1. Terminologia w teorii
a. Terminologia jako dyscyplina naukowa. Związki interdyscyplinarne terminologii. Terminologia a leksykografia.
b. Definicje terminu i terminologii. Wyraz a termin. Termin a pojęcie.
c. Typologia terminów.
d. Relacje pojęciowe i semantyczne w terminologii.
2. Terminologia w praktyce – zasady i etapy opracowywania list terminów i glosariuszy terminologicznych.
a. Wprowadzenie do dziedziny, której dotyczą opracowywane teksty specjalistyczne.
b. Identyfikacja terminów w tekstach.
c. Poszukiwania słownikowe i encyklopedyczne; zapoznanie z istniejącymi glosariuszami, słownikami, bazami danych.
d. Opracowanie list terminów i/lub haseł do glosariusza.
e. Problem ekwiwalencji w terminologii.
Tłumaczenie (hiszpański i polski) (polski, C1; hiszpański, B2)
Język wykładowy: hiszpański i polski
Rok studiów: II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: ćwiczenia, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum C1,
– znajomość języka hiszpańskiego na poziomie minimum B2.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Wyposażenie w umiejętność tłumaczenia i inne kompetencje związane z tłumaczeniem na poziomie podstawowym pomiędzy językami hiszpańskim i polskim.
Treści programowe:
Tłumaczenie różnego typu tekstów (głównie użytkowych) pomiędzy językami hiszpańskim i polskim, którego celem jest wstępne uświadomienie, na czym polega przekład i jakie mogą być trudności z nim związane.
Warsztat młodego badacza (polski, B2; romański, B1)
Język wykładowy: polski oraz francuski, hiszpański lub włoski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: warsztaty, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum B2 wg ESOKJ,
– znajomość języka romańskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów ze specyfiką prowadzenia badań naukowych (np. pisania prac i artykułów naukowych, przygotowywania wystąpień, organizowania konferencji naukowych, prowadzenia wymiany z innymi badaczami) oraz włączenie studentów w ich prowadzenie i realizację.
Zapoznanie z bazami danych (biblioteki, internetowe bazy danych bibliograficznych, internetowe czasopisma, internetowe bazy artykułów naukowych, słowniki).
Zapoznanie z zasadami tworzenia bibliografii, cytowania i redagowania przypisów.
Zapoznanie z elementami prawa autorskiego. Uświadomienie studentom roli i miejsca językoznawstwa i literaturoznawstwa w obrębie systemu nauk.
Treści programowe:
Powyższe cele będą realizowane w sposób praktyczny w toku organizacji wydarzenia związanego z życiem naukowym, takiego jak konferencja, warsztaty lub publikacja zbioru artykułów naukowych na wybrany temat.
Warsztat pisania pracy akademickiej (polski, B2; francuski, B1)
Język wykładowy: polski, francuski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: warsztaty, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B1,
– znajomość języka polskiego na poziomie minimum B2.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów:
– ze specyfiką prac akademickich (cele, struktura, stylistyka, formatowanie);
– z bazami danych (biblioteki, internetowe bazy danych bibliograficznych, internetowe czasopisma, internetowe bazy artykułów naukowych, słowniki);
– z zasadami tworzenia bibliografii, cytowania i redagowania przypisów; – z elementami prawa autorskiego.
Treści programowe:
1. Specyfika prac akademickich (cele, struktura, stylistyka, formatowanie).
2. Bazy danych bibliograficznych (biblioteki, internetowe bazy danych bibliograficznych, internetowe czasopisma, internetowe bazy artykułów naukowych, słowniki).
3. Technika redakcji prac akademickich (zasady tworzenia bibliografii, cytowania i redagowania przypisów).
4. Elementy prawa autorskiego (plagiat, dozwolony użytek: cytat). 5. Przygotowanie projektu pracy akademickiej z zakresu literaturoznawstwa i/lub językoznawstwa opartej na literaturze przedmiotu w języku francuskim (wybór tematu, kwerenda, wstępna selekcja materiałów, przygotowanie planu pracy wraz z bibliografią, redakcja krótkiego streszczenia pracy).
Wiedza o akwizycji i nauce języków (polski/francuski/hiszpański/włoski, B1)
Język wykładowy: polski lub francuski lub hiszpański lub włoski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne:
– znajomość języka, w którym prowadzone są zajęcia: minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów:
– z podstawowymi pojęciami dotyczącymi procesu uczenia się języka pierwszego, drugiego i obcego,
– z indywidualnymi czynnikami wpływającymi na sukces i niepowodzenie tego procesu,
– ze zmiennymi dydaktycznymi, które kształtują sposoby oraz tempo przyswajania języka,
– ze strategiami uczenia się języków obcych,
– ze współczesnymi metodami i technikami wpływającymi na efektywność uczenia się. Omawiane podczas zajęć treści mają stymulować autorefleksję studenta w odniesieniu do własnego procesu uczenia się języka, przygotowywać do kształcenia w autonomii przez całe życie i w różnorodnych kontekstach, w tym pozaformalnych i nieformalnych, oraz przy użyciu środków tradycyjnych i cyfrowych.
Treści programowe:
– Co to znaczy znać język obcy?
– Przyswajanie języka ojczystego, drugiego i obcego; różnice i podobieństwa procesu; interjęzyk.
– Wybrane teorie przyswajania języka.
– Czynniki wpływające na naukę języka.
– Uczenie się i pamięć.
– Style uczenia się.
– Charakterystyka osób odnoszących sukces w nauce języka obcego.
– Definicje i klasyfikacje strategii uczenia się; zasady treningu strategicznego.
– Autonomia w nauce języków obcych; uczenie się formalne, pozaformalne i nieformalne języków obcych.
– Ewaluacja w procesie uczenia się; miejsce błędu w komunikacji obcojęzycznej.
– Rola Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego (i innych dokumentów opisujących kompetencje językowe) w nauce języków.
Wiedza o Francji współczesnej (francuski, B1)
Język wykładowy: francuski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka francuskiego na poziomie minimum B1 wg ESOKJ.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą i francuskim słownictwem z zakresu geografii, instytucji państwowych, szkolnictwa, administracji i kultury współczesnej Francji.
Treści programowe:
1. Geografia Francji: położenie geograficzne kraju, granice polityczne i naturalne, podział administracyjny, struktura populacji, ukształtowanie terenu, hydrologia, klimat.
2. Instytucje Francji: ustrój polityczny Francji, struktura rządu, wybory prezydenckie i parlamentarne, samorządy terytorialne – regiony, departamenty, terytoria zamorskie, główne media we Francji.
3. Szkolnictwo we Francji: struktura szkolnictwa na poziomie podstawowym, średnim i wyższym.
4. Wybrane elementy kultury współczesnej Francji (np. święta narodowe i kościelne, najważniejsze zabytki, kulinaria, winiarstwo).
Włoska estetyka i sztuka współczesna (polski)
Język wykładowy: polski
Rok studiów: I, II lub III
Forma zajęć, liczba godzin, liczba ECTS: konwersatorium, 30 godzin, 3 ECTS
Wymagania wstępne: znajomość języka polskiego na poziomie umożliwiającym udział w zajęciach.
Cele kształcenia dla przedmiotu:
Wprowadzenie w nowożytną i współczesną włoską problematykę estetyczno-filozoficzną, ze szczególnym uwzględnieniem włoskiej sztuki współczesnej.
Treści programowe:
1.-2. Wprowadzenie – nowożytność i współczesność (wybrane nowożytne koncepcje człowieka i sztuki w humanizmie renesansowym i Oświeceniu we Włoszech – ich aktualne znaczenie)
– platonizm i arystotelizm (Akademia Florencka: Marsilio Ficino)
– indywidualizm (Giovanni Pico della Mirandola)
– filozofia a nauka (Giordano Bruno)
– filozofia a polityka (Niccolò Machiavelli, Tommaso Campanella)
– filozofia a sztuka (Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci)
– historiozofia Giambattisty Vico
3.-10. Włoska filozofia i estetyka współczesna
– Benedetto Croce i projekt „ekspresjonistycznej” estetyki filozoficznej (antypozytywizm)
– Antonio Gramsci i filozofia zaangażowana (marksizm)
– Umberto Eco – estetyka codzienności, kultura masowa i kicz
– Umberto Eco i postmodernizm w filozofii i literaturze
– Gianni Vattimo i koniec nowoczesności (hermeneutyka i ponowoczesność)
– Luigi Pareyson – sztuka i estetyka formatywna (hermeneutyka estetyczna)
– o przełomie epok u Italo Calvino
11.-14. Włoskie awangardy artystyczne
– futuryzm i sztuka zaangażowana
– sztuka kinetyczna i dizajn (Bruno Munari i dzieło otwarte)
– arte povera i powrót materii
– włoskie podstawy konceptualizmu (Piero Manzoni, Lucio Fontana, in.)
– arte cifra i włoska sztuka mediów
– transawangarda (Achille Bonito Oliva)
– postmodernizm w sztuce i projektowaniu (Alessandro Mendini i in.)
